Maar... er gloort hoop aan de horizon. Niet in de vorm van het zoveelste chemische preparaat, maar in de vorm van cisgenese.

Van cisgenese is sprake als een erfelijke eigenschap van een soort bij een ander ras van dezelfde soort wordt ingebouwd. Er zijn inmiddels schurftresistente appelrassen in wording. De eigenschap "schurft- en meldauwresistentie" van dat appelras wil men gaan inbouwen bij moderne rassen als Wellant, Junami en Rubens.

Mooi. Het is geen genetische manipulatie, want het is knutselen met eigenschappen binnen de soort "appels". Dus godsvrezende mensen én milieurakkers hoeven niet te hoop te lopen omdat de mens aan het knutselen is buiten de door God geschapen c.q. door de natuur gegeven soorteigenschappen.

En de gifspuiterij, die kan alweer stukken minder.

Daar worden fruitteler, consumenten én het milieu beter van! Alleen, de leverancier van chemische bestrijdingsmiddelen, daarvoor is zwaar weer op komst!

Verder lezen: Agrarisch Dagblad 130309