Zoete Gulde(r)lingen op de fruitrassententoonstelling te Frederiksoord

Uiteraard noodde de aanblik van Zoete Gulderlingen om foto's te maken van de Guldeling, Gulzeling of hoe de oude, hier al vaker besproken boom met zijn vruchten al genoemd is.

"Gewone Guldelingen"

Ze zijn dit jaar niet uitgesproken "Gulden". Dat zal komen door het matige aantal zonneuren dit jaar. Maar je ziet de gouden kleur nog genoeg. Na een snoeibeurt afgelopen winter hangen er weinig, maar wel grotere Guldelingen aan. Hun smaak kun je zoet noch zuur noemen.

Het lijkt er dus op, zou je zeggen, dat we op de onderste foto een "gewone" Guldeling zien. In termen van de oude pomologie lijkt het er op dat het een Zure Guldeling is, in ieder geval geen Zoete.

Nou willen smaken wel eens verschillen, maar een handappel met een frisse smaak die ik niet zuur maar gewoon aangenaam fris noem, werd kennelijk in vroeger tijden "zuur"genoemd. In 1920 noemde men de Notarisappel en de Eethense wijnappel "zuur". Zie de assortimentslijst in de rubriek "historische fruitkist". Alles wat niet uitgesproken "zoet" was, zoals de Campagne en de Ermgaarde, was "zuur"!

In die context hebben we hier de Zure Guldeling bij de lurven!.