Boek over Bijbelse vruchten en
ander Bijbels voedsel verschenen
 


Het Reformatorisch Dagblad is het huisblad van strenge gelovigen. Vaak is er aandacht voor Bijbelse items en op zondag kun je op de website geen advertenties met vacatures lezen.

De reden dat ik hier aandacht geef aan deze krant is dat er een interessante boekbespreking in staat over Bijbelse vruchten. De joodse historicus Miriam Feinberg Vamosh schreef een uitgebreid boek over wat men in Israël tot het begin van onze jaartelling zoal at en dronk. Van linzenmoes en gestoten olie tot granaatappelen en hysop. De appel, de vijg en het johannesbrood zijn veelbesproken ingrediënten in het boek ”Voedsel in de tijd van de Bijbel”. Reden voor deze pomologische website even bij de (bespreking van) het boek stil te staan.

Wie aan Bijbelse vruchten denkt, denkt al gauw aan de appel waarmee Eva Adam en de mensheid in het verderf stortte. De verboden vrucht die Eva in het paradijs nam, was wellicht géén appel, wordt in het boek gesuggereerd. Rabbijn Rashi, de beroemde commentator van de Talmoed en de Thora uit de elfde eeuw, schrijft dat de boom der kennis des goeds en des kwaads een vijgenboom moet zijn geweest. Adam en Eva hadden vijgen gegeten „en doordat zij erdoor bedorven waren, moesten zij zich bedekken.” Overigens, andere commentatoren denken eerder aan de johannesbroodboom in het Paradijs. Het Hebreeuwse grondwoord van johannesbrood betekent immers verwoesting. En in het Paradijs zou ook gewoon de klassiek geworden appelboom hebben kunnen staan.

Het boek wordt des te interessanter doordat de auteur ook de Bijbelse symboliek van (vooral) de vruchten uitlegt. Als het over de vijg gaat, haalt ze bijvoorbeeld de visioenen die Jeremía kreeg aan. Hij profeteerde dat de „zeer goede vijgen” -de elite van het land- naar Babel gebracht zouden worden, terwijl de „zeer boze vijgen” - koning Zedekía en zijn knechten- in Jeruzalem zouden achterblijven.

Ook de symboliek rond de dadelpalm komt aan de orde. De dadelpalm is in de joodse en de christelijke traditie hét symbool van leven en overwinning op de dood, omdat hij dicht bij water groeit. Woestijnreizigers kunnen de hoge palmen al van veraf zien en weten dan dat er levensreddend water in het verschiet ligt. Feinberg Vamosh legt een verband tussen deze symbolische betekenis van de dadelpalm en de intocht van Jezus in Jeruzalem op Palmzondag. De Joden zwaaiden met palmtakken om Hem te begroeten, terwijl Hij op weg was om door Zijn dood het leven te bereiden.

Toch interessant om te weten wat de diepere betekenis is van die palmtakken……..

Verder lezen:

  • Het boek: Auteur: Miriam Feinberg Vamosh: ”Voedsel in de tijd van de Bijbel” Uitgeverij: De Banier, Utrecht, 2006, ISBN 90 336 0701
  • Recensie in Reformatorisch Dagblad


Aan de inhoud van deze pagina kunnen geen rechten worden ontleend
©2001- POMologische Vereniging Noord-Holland