door Nynke Zijlstra ( Fruit yn Fryslân )
Vandaag ben ik een dagje aan het meesnoeien geweest met Aart van Alfen, een fruitteler uit St. Jacobiparochie, in het noordwesten van Friesland, vlakbij de waddenkust.
Hij teelt Delcorf, Elstar, Conference, Doyenné du Comice, Gieser Wildeman, Opal en Reine Victoria.
Ik ken hem doordat wij als Stichting Fruit yn Fryslân (FYF) een deel van onze fruitrassen bij hem onderbrengen. Daar kunnen we meteen zien hoe ouderwetse rassen op moderne verzorging reageren. Ondanks iets meeldauw staan de FYF-boompjes er prachtig bij.
Bij de aanplant merkte ik al dat het hier anders aan toe ging dan ik gewend was. Wij, als liefhebbers van oude rassen, planten onze bomen nog nét niet met zijden handschoentjes, in de commerciële fruitteelt gaat dit een stuk vlotter. Er wordt een klein kuiltje gegraven, met achterliggende gedachte dat er anders regenwater blijft staan in het plantgat, en de wortels ook in harde grond snel vastgroeien. Daarna wordt het boompje met de wortels in de kuil gedrukt (dat niet alle wortels volledig bedekt zijn geeft niks), schep grond erop, hak erop, vastzetten et voila.
Terwijl eerst mijn snoeischaar vakkundig geslepen werd, had ik de kans even rond te kijken in de schuur. Het kunstwerk van vruchtbomen in de vier jaargetijden sprak me vooral aan!
Daarna naar de perenbomen gelopen, uitgebreide instructie erbij.
Ook dit gaat, zoals ik al verwacht had, heel anders dan ik gewend ben bij onze hoogstam-snoeiploeg in Friesland. Daarbij kijken wij vooral naar de vorm van de boom, en proberen door grotere takken uit het midden van de boom te halen, de boom open en omhoog te krijgen. De takken worden, net boven de takkraag, bijna glad afgeknipt. Kapstokjes zijn uit den boze!
Hier bij Meneer Aart gaat dat anders. De "kapstokjes" stimuleren nieuw (vrucht)hout te vormen, en er wordt vooral naar de bloemknoppen gekeken, liefst dicht bij de gesteltakken, dan krijg je de beste vruchten. Kruizende takken zijn geen probleem en mogen blijven zitten, maar opgaande takken moeten eruit! Na even samen gesnoeid te hebben, gingen we elk aan een kant, beide aan de slag.
.....en zo ziet dat er na enkele minuten uit:
Aart had een pneumatische snoeischaar, op maar liefst 10 bar.
Na de perenbomen op kwee A, nog even door de peren op kwee C gelopen. Deze worden bijna als leiboompjes opgekweekt, ik meende dat de boompjes een jaar of zeven waren.
De hazen hadden ook hun stek uitgekozen in de boomgaard, ze maken blijkbaar steeds gebruik van hetzelfde paadje.
Ook nog even bij de pruimenbomen van Aart en zijn buurman gekeken, die zijn uiteraard komende zomer weer aan de beurt voor het snoeien.
's Middags aan de slag met de appelbomen. Dit snoeiwerk stak wat preciezer dan de peren, en is zeker heel wat anders dan hoogstambomen. Door de overvloedige dracht krijg je veel hangend hout, een horizontale tak is ideaal, opgaand hout moet eruit. Ook de "vorken" dun je.
Ondanks enkele hagel/sneeuwbuien hadden we prachtig weer, met meestal het zonnetje erbij, maar ook prachtige buienluchten.
Heel interessant zo'n dag, en dankzij de hele prettige handschoenen die ik mocht lenen: geen blaren op mn handen, al voel ik de spieren in m'n hand/pols wel....
Na de koffie nog een grote kist paarden-appeltjes meegekregen en een zak Flinke Elstarappels.
Bedankt Familie van Alfen!!!