Waarom heet ie zoals ie heet en hoe heert ie ook wel??

De Legipont heet naar de man die hem voor het eerst gekweekt heeft. Dat was Martin Joseph Legipont. Een Waalse Belg uit het Land van Herve. Een fermier- horticulteur, zoals men dat op zijn Frans zegt, dus een kweker. De goede man leefde in het gehucht Larbuisson. Dat ligt bij Charneux. Daarmee hebben we gelijk een eerste synoniem te pakken. De Legipont wordt ook wel Charneux genoemd. Mooier synoniem is: “Fondante de Charneux”.

Omgeving van Charneux

Maar in de loop van de geschiedenis heeft de peer meer synoniemen gehad. Op een Franstalige website van een echte “Legipont-freak” kwam ik nog de volgende namen tegen:

• MERVEILLE LE CHARNEUX (Diel, Vorzüglichste Kernobstsorten, 1825, t. III, p. 115)
• DELICES DES CHARNEUSES (en 1836, selon M. de Jonghe, dans le Bulletin déjà cité).
• FONDANTE DES CHARNEUSES (Id. ibid.).
• WATERLOO (Thompson, Catalogue of fruits cultivated in the garden of the horticultural Society of London, 1842, p. 153)
• MIEL DE WATERLOO (Prévost, Cahiers de pomologie, 4e cahier, 1845, p. 128).
• FONDANTE CHARNEUSE (André Leroy, Catalogue de cultures, 1846, p. 18).
• BEURRE DES CHARNEUSES (Willermoz, Observations sur le genre poirier, 1848, p. 24).
• FONDANTE DES CARMES (Id. ibid.).
• DESIREE VAN MONS (Bivort, Album de pomologie, 1849, t. II, p. 28).
• FONDANTE DES CHARNEUX (Liron d'Airoles, Liste synonymique historique des variétés du poirier, 1857, p. 50).
• DE CHARNEU (Decaisne, le Jardin fruitier. du Muséum, 1858, t. 1). DESIREE (Id. ibid).

Op een andere website ( Bongerd Groote Veen) komen we daarnaast nog de volgende namen tegen

• Köstliche von Charneu.
• Leopold (Gelderland).
• Leopoldspeer.
• Duc de Brabant.
• Bürgermeisterbirne.(Hamburg)./ Burgemeesterspeer.
• Desirée van Mons

De boom

(Foto gepubliceerd met toestemming van Joseph Beaujean. Op zijn website staan veel mooie plaatjes en feitjes over de Legipont)

(Foto met toestemming overgenomen van: Bongerd Groote Veen)

De Legipont is een herkenbare boom. De boom groeit matig, maar kan wel groot worden. Het is een nogal smalle boom. Hij heeft één stam annex hoofdas recht naar boven. Aan die as zitten vrij korte zijtakken. Op die zijtakken komt in de zomer veel lot. Dat lot groeit ook recht naar boven. Dat lot moet gedegen verwijderd worden. Doet men dit niet, dan zit na een paar jaar de boom dicht. En het is alom bekend: als de zon niet in de boom kan, komen er kleine vruchten. De boom vraagt een goede grondsoort. In het Land van Herve boden de weidegronden deze goede, humeuze grond. Ook in Limburg werd de boom op de vruchtbare heuvelgronden massaal aangeplant. Voor de bevruchting geldt: de boom bloeit middelvroeg, met diploïde stuifmeel. De boom kan last hebben van parthenocarpie (valse vruchten) en kan getroffen worden door bacterievuur en andere virussen.

Eigenschappen van de vrucht

De vrucht is middelgroot. Hij is nogal smal toelopend bij de steel, maar is bij de kelk is hij nogal buikig. De vrucht is overwegend groen, maar heeft een klein blosje aan de kant waar de zon op schijnt. Wordt de vrucht echt rijp, dan verandert de kleur van de gladde schil naar geelgroen. Het vruchtvlees is mooi wit en het sap druipt er uit. De synoniem-namen Beurre, Fondante, Miel zijn gegeven omdat dat het vruchtvlees zacht als boter is, in je mond smelt en zoet als honing is. De peren worden dus doorgaans rauw gegeten, maar als ze niet te rijp zijn kunnen ze gekookt worden of verwerkt tot conserven. Dan praten we over oogsten per eind september/ begin oktober De Legipont is er, in rijpe vorm, in oktober en begin november. Gekoeld bij 2 tot 4 graden kan hij tot december bewaard worden. De vrucht is vatbaar voor vruchtrot en steencellenvorming.

Aanbevolen voor verder lezen:

• Uit Eijsdens verleden september 2005
• Franse website legipont
• Website Bongerd Groote Veen